Parafia św. Michała Archanioła w PiotrkowicachHistoria parafii
Początki parafii w Piotrkowicach są trudne do ustalenia. Pierwotnie przyjmowano rok 1316 jako datę jej erekcji. Jednakże dokument ten, jak udowodnił ks. Kumor, okazał się falsyfikatem. Prawdopodobnie parafia wraz ze szkołą powstały około roku 1470. Niewielki, drewniany kościółek stał poniżej obecnego. Wyżej zaś, na miejscu dzisiejszej szkoły, zlokalizowany był cmentarz. Teksty źródłowe są bardzo szczupłe i nie pozwalają odtworzyć w pełni zarówno dziejów pierwszego kościoła, jak i parafii. Najstarsze dokumenty parafialne dotyczą początków XVII w. Z dokumentów sądowych (por. Dzieje wsi) wynika, że w 1560 r. plebanem w Piotrkowicach był Stanisław Górski. Pierwszym proboszczem, którego nazwisko odnotowano w dokumentach parafialnych, jest ks. Maciej Glozins (do 1605 r.). Parafia obejmowała wtedy wsie: Karwodrzę, Zabłędzę i Łowczów. W latach 1747 - 1779 proboszczem był kanonik tarnowski Józef Niedźwiecki, wychowanek kolegium jezuickiego w Warszawie. Oprócz probostwa w Piotrkowicach miał jeszcze parafię w Szynwałdzie.
O wiele więcej informacji zachowało się o obecnym kościele. Neogotycki kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła został zbudowany w latach 1905 - 1907 z fundacji Konstancji z Zamojskich Sanguszkowej, Stefanii Jabłonowskiej oraz Karola i Marii Berke. Autorem projektu był Jan Sas-Zubrzycki. Obiekt zbudowano z cegły nakryty został dachem siodłowym i pulpitowym (dachówka i blacha). Wieża zakończona jest neogotyckim hełmem. Wewnątrz ma trzy nawy z transeptem i kaplicą. Prezbiterium jest węższe od korpusu. Po jego bokach znajdują się przybudówki zakrystyjne. Wystrój wnętrza jest neogotycki i eklektyczny. Pierwotna polichromia figuralna, ornamentalna, zaprojektowana przez Józefa Edwarda Dutkiewicza, wykonana została w latach 1942 - 1943 przez Jana Wodyńskiego i Alojzego Majchera. Obecnie ściany zdobi piękna polichromia ornamentalna i figuralna zaprojektowana i wykonana przez Marka Niedojadło w roku 1997. Bogate neogotyckie wyposażenie wnętrza wykonane jest przez Stanisława Brudnego. Obraz św. Michała Archanioła, patrona parafii, namalował w 1782 r. Piotr Stawski. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, sprowadzony do parafii z Rzymu (kopia tamtejszego obrazu) przez ojców redemptorystów w marcu 1889 r. Ołtarz główny wraz z ikoną Matki Bożej i obrazem św. Michała Archanioła oraz ambona w latach 2020-2021 zostały poddane gruntownej renowacji i konserwacji. Kościół konsekrował biskup Leon Wałęga 29 IX 1909 r.
Obok kościoła znajdowała się dwutraktowa, murowana plebania z 1816 r. Jej charakterystyczną cechą był kolumnowy ganek od frontu. W 2000 r. została zburzona ze względu na stan techniczny. Wokół kościoła rosną wiekowe lipy; dwie z nich o obwodach pni 318 i 408 cm są pomnikami przyrody. W ostatnich latach świątynia przechodziła gruntowny remont: dach pokryto blachą miedzianą, zabezpieczono witraże oknami zewnętrznymi, pomalowano wnętrze, doprowadzono gaz, wodę i kanalizację, wymieniono ołtarz soborowy i posadzkę na marmurową, wykonano stopień komunijny na całej szerokości kościoła. Każde pokolenie parafian piotrkowickich przejawiało troskę o sprawy kościoła i dbało o jego utrzymanie.
O wiele więcej informacji zachowało się o obecnym kościele. Neogotycki kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła został zbudowany w latach 1905 - 1907 z fundacji Konstancji z Zamojskich Sanguszkowej, Stefanii Jabłonowskiej oraz Karola i Marii Berke. Autorem projektu był Jan Sas-Zubrzycki. Obiekt zbudowano z cegły nakryty został dachem siodłowym i pulpitowym (dachówka i blacha). Wieża zakończona jest neogotyckim hełmem. Wewnątrz ma trzy nawy z transeptem i kaplicą. Prezbiterium jest węższe od korpusu. Po jego bokach znajdują się przybudówki zakrystyjne. Wystrój wnętrza jest neogotycki i eklektyczny. Pierwotna polichromia figuralna, ornamentalna, zaprojektowana przez Józefa Edwarda Dutkiewicza, wykonana została w latach 1942 - 1943 przez Jana Wodyńskiego i Alojzego Majchera. Obecnie ściany zdobi piękna polichromia ornamentalna i figuralna zaprojektowana i wykonana przez Marka Niedojadło w roku 1997. Bogate neogotyckie wyposażenie wnętrza wykonane jest przez Stanisława Brudnego. Obraz św. Michała Archanioła, patrona parafii, namalował w 1782 r. Piotr Stawski. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, sprowadzony do parafii z Rzymu (kopia tamtejszego obrazu) przez ojców redemptorystów w marcu 1889 r. Ołtarz główny wraz z ikoną Matki Bożej i obrazem św. Michała Archanioła oraz ambona w latach 2020-2021 zostały poddane gruntownej renowacji i konserwacji. Kościół konsekrował biskup Leon Wałęga 29 IX 1909 r.
Obok kościoła znajdowała się dwutraktowa, murowana plebania z 1816 r. Jej charakterystyczną cechą był kolumnowy ganek od frontu. W 2000 r. została zburzona ze względu na stan techniczny. Wokół kościoła rosną wiekowe lipy; dwie z nich o obwodach pni 318 i 408 cm są pomnikami przyrody. W ostatnich latach świątynia przechodziła gruntowny remont: dach pokryto blachą miedzianą, zabezpieczono witraże oknami zewnętrznymi, pomalowano wnętrze, doprowadzono gaz, wodę i kanalizację, wymieniono ołtarz soborowy i posadzkę na marmurową, wykonano stopień komunijny na całej szerokości kościoła. Każde pokolenie parafian piotrkowickich przejawiało troskę o sprawy kościoła i dbało o jego utrzymanie.
Historię parafii pokrótce przedstawiają tablice,
znajdujące się przy ścieżce procesyjno-historycznej wokół kościoła
znajdujące się przy ścieżce procesyjno-historycznej wokół kościoła
;)
;)
;)
;)
;)
;)
© Parafia św. Michała Archanioła w Piotrkowicach